Vluchtelingen

het was zo’n dag als deze, maar dan lang geleden,
dat iets voorbij die ouwe troep van bloed en tranen
en onverzekerbare schades,
dus precies aan de rand van die onmetelijke vlakte
van gewoonte en verveling,
net toen het doorschemerde
dat dit het misschien wel zijn moest,
een vervelende God
- die evenwicht eist en middelmaat en suffe rituelen –
zich eens lelijk vergiste door ons te laten ontsnappen.

vluchtelingen in de liefde.
tot vandaag. en verder. en verder. altijd verder.