Iemand van toen, die hield luidkeels vol dat hij Jezus van Nazareth was. En dat Christian Klar zijn beste gereedschap was, waarmee hij de mensheid eens wat zou tuchtigen en bovenal bevrijden van het kwaad. Van dat laatste – het waren werkelijk andere tijden - schrokken de mensen van toen veel meer dan van het eerste, waarop een stevig dieet van medicamenten en dwangmaatregelen volgde. Dat hielp - in zoverre dat hij eerst steeds zachter- en daarna helemaal niet meer sprak. Wel stopte hij steeds netjes opgevouwen, volgekriebelde Rizla-Rood-vloeitjes in m’n jaszak: “Christian Klar buigt niet en zal vrijgelaten worden. Het is voorbestemd.” En in januari, zo-en-zoveel jaar later, is het dan zo ver. “Ja natürlich, er hätte heucheln können, das ist ja die leichteste Übung”, schrijft een onverdacht tijdschrift.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten