Hulshorst. Daar hoor je eigenlijk nooit wat van. Naar nu blijkt woont er een Bekende Nederlander, te weten ene ‘Terror Jaap’. En nu heeft de politie bij hem een inval gedaan, vanwege zijn banden met Joran van der Sloot.
Ik ken weinig poëzie uit het hoofd, maar ik heb eens uren moeten wachten op het station van Hulshorst en had daardoor alle tijd een gedicht van Gerrit Achterberg te bestuderen dat daar op de muur is bevestigd. Daarom weet ik toevalligerwijs nog van de ‘barse bende rovers, rans en ruw uit het witte veluwhart’.
Er woonde dus al eens eerder een Bekende Nederlander in Hulshorst. Achterberg woonde er op kamers en kreeg een verhouding met zijn hospita, die hij doodschoot toen ze hem betrapte bij het verkrachten van haar 16-jarige dochter. Gerrit werd ter beschikking van de regering gesteld en leefde in zekere zin nog lang en gelukkig. Hij schreef althans een stapel schitterende dichtbundels vol. En dat zie ik Rans en Ruw toch nog niet doen.
HULSHORST
Hulshorst, als vergeten ijzer
is uw naam, binnen de dennen
en de bittere coniferen,
roest uw station;
waar de spoortrein naar het noorden
met een godverlaten knars
stilhoudt, niemand uitlaat
niemand inlaat, o minuten,
dat ik hoor het weinig waaien
als een oeroude legende
uit uw bossen: barse bende
rovers, rans en ruw
uit het witte veluwhart.
Gerrit Achterberg
vrijdag 4 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hij woonde er niet, hij kwam vaak met de trein naar Hulshorst waar zijn vriendin Bep van Zalingen hem met de fiets kwam ophalen.
In 1932 raakte de verkering uit en in 1933 ging hij met een wapen op weg naar Bep, maar werd gearresteerd na een tip van een taxi-chauffeur.
Vier jaar later schoot hij in Utrecht in paniek zijn hospita dood met wie hij verloofd was. Daarna lange tijd tbs waarin hij heel productief was, 22 bundels poëzie publiceerde.
Dit gedicht is uit 1939.
Beste Joke, dank voor je reactie. Mijn blog verslonst momenteel wat, vandaar dat ik het nu pas zie. Mijn excuses daarvoor. Ik ga dat nog eens allemaal nazoeken, want het kan goed zijn dat ik het een en ander door elkaar gehusseld heb. Evengoed: wat een prachtig gedicht, toch?
Hartelijke groet!
Een reactie posten