Goed. Laatst vond ik dus een verdwaalde SAP-consultant. Dat verzin ik niet, want zoiets verzin je niet. En hij zei het zelf: "Ik ben SAP-consultant en ik ben verdwaald." Waarop een nogal uitwaaierend verhaal volgde over de kosten van het levensonderhoud in zijn standplaats Boedapest, een tweede – dit keer Russische - vrouw, een poes die kwijt was en weer gevonden en de diefstal van een motorfiets die uiteindelijk ook weer terecht was gekomen. Inmiddels was ik behoorlijk op m’n hoede.
Onnodig, bleek, want in één moeite breide hij alles weer netjes en logisch aan elkaar. In de zijtas van de motor zat het papier waarop stond waar hij precies zijn moest. Maar de motor was om begrijpelijke redenen - te weten de duurte te Boedapest en zie dan maar eens rond te komen zonder in criminaliteit te vervallen – gestolen. Nu was de motor weer terecht en het papier ook, maar wel in Boedapest, bij de vrouw - die nu dus de enige was die precies wist van de hoed en de rand.
Allemaal toeval, trouwens, want de vrouw was tegen de planning in thuis gebleven bij de poes, omdat ze (die poes dus) nogal overstuur was vanwege dat ze kwijt was geweest. Hij had haar heus wel gebeld en zij had het papier voorgelezen. Maar helaas had hij er vanwege haar zware accent totaal niets van kunnen verstaan en uit voorkomendheid had hij haar niet durven vragen het papier nog eens een vijfde keer op te lezen.
En zo kwam het dus dat hij hier verdwaald zat te zijn. Hij had verder niets van me nodig en leek niet geheel ontevreden met de situatie.
vrijdag 19 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten