De Jezus in mij

Droomde mij vanacht het schuldgevoel en de spijt van een verschrikkelijke zonde, die ik persoonlijk nooit begaan heb.

Chique bakker

- "Meneer, ik neem er al jaren elke morgen één als ontbijt en ik durf u te zeggen dat onze gevulde koek de geest verkwikt en het lichaam restaureert."
- "Doet u er dan maar twee."

Cliffhanger (1)

Een steeds indringender elektrisch geluid wekte hem. Of nee, het wekte Klara, die hem wakker schudde. "Je GSM gaat." Zijn rechterarm begon te trillen. Onbeheersbaar. Hij sprong uit bed en viste snel de telefoon uit z’n broek, die over een stoel hing.

Leonora verveelt zich

Uit 256 miljoen kleuren
Kiest ze grijs, vandaag

Buitenissig alias blijft steken
Op het puntje van haar tong, vandaag

Leonora verveelt zich
Morgen is er weer een dag

Dat viel niet goed...

"En jij, jij zit er maar bij, als een...als een...Wouter Bos!"

Het verveelt zich, namelijk

Uit 256 miljoen kleuren
Kiest het grijs zichzelf, vandaag

Imperfecte driehoek

Trage pad (als literator), psychopaat (als zichzelf), zondagskind tegen wil en dank (als ik-figuur).

Ikoon

Uitgewoonde plee met – verborgen in een bovenhoek – een gelig kastje met opschrift: 'Odorite International. Made in U.S.A.'. Daar ruikt het dus hoe dan ook naar roosjes.

06-relatieprobleem

"Het lijkt háár niet te storen, maar die neus zit gewoon in de weg bij het vrijen."

Jezus died for somebody's sins - but not mine

Ten diepste ben ik altijd verliefd op Patti Smith.

Perceptie

- "Prettig dat we dit nu eens rustig hebben kunnen bespreken. Zeker omdat ik bij die vorige bijeenkomst een beetje recalcitrant was."
- "Gek, eigenlijk. Ik kan me helemaal niet herinneren dat jij daar bij was."

Gastvrij in Amsterdam

- "Ja, welkom hoor, mooi uitzicht hé? Maar let dan niet op die verschrikkelijke nieuwe lantarenpalen – noemt de gemeente kunst, nou het zal wel – of op dat zogenaamd grappige hondenhok met die hond ernaast, want dat staat er dus alleen maar omdat daaronder een gat zit met een of andere fout aangesloten leiding en, dat heb ik ook meteen gezegd tegen die mensen, in plaats van nou die fout te herstellen zetten ze er een hondenhok op. En begin me niet over dat bankje hier voor de deur, dat ze met de kop op de wind plaatsen, waardoor je er welgeteld een dag of vijftien per jaar lekker op kunt zitten – je zou denken: je kunt hier toch beter iets neerzetten waar mensen kunnen schuilen voor de regen…"
- "Euh, mevrouw, mag ik twee pils, alstublieft?"

Sturm und Drang

- Net je diploma Multimedia? Mooie studie, lijkt me.
- Hmm, zeker…
- ….
- ….
- Heb je een bepaalde richting waarin je je in het bijzonder interesseert?
- Mwaah…
- ….
- ….

Loterijverliezers

Ik stelde mij zo voor dat er wel een enorme vraag naar moest zijn: het eerste serieuze managementboek over succesvol innoveren door- en voor niet-genieën en loterijverliezers. Het idee werd uiteraard weggehoond.

Hardnekkige kwinkslag

Al bij de koffie floepte ie eruit: de kwinkslag waar het hele feest op ging teren. Na een uurtje kwam hij – met een schaal vlammetjes – voor de eerste keer terug langs bij zijn oorsprong. In het tweede uur (bitterbal, mini-frikadel en een verrassende combi die gretig aftrek vond: dim sum met frietsaus) werd de cirkel drie keer gerond en in het derde uur (voorgerechtenbuffet) vijf keer. In het vierde uur had iedereen z’n mond vol met andere dingen. In het vijfde uur was hij nog slechts prooi voor vertellers die zeer slecht ter been waren, maar niet ten dode opgeschreven.

Moreel kompas

Tante - onbestemde tachtiger - heeft een ferm besluit bekrachtigd met een daad: al een volle week is ze terug van twee sloffen Belga's in de week naar één.

In flarden

…dat iemand zegt dat het een mooie dag is om dood te gaan – omdat het zo koud is en toch heel licht - en dat je dan later denkt, ja zo was het ook…nou, dan denk je toch bij jezelf…

Minimaal

Soms ook ben ik Minimaal, een wat dommige jongen, die altijd door zijn moeder in bescherming genomen wordt, als hij hier of daar in de problemen komt. Zijn moeder wordt beurtelings gespeeld door mijzelf en door Ban, wat nooit problemen oplevert, want wij begrijpen haar volkomen. Ban zelf wordt overigens glansrijk vertolkt door Stempotlood en SlimSlakje.

Zonder titel

"Onze ego's passen niet in één boek."

Genept

- "Ben genept."
- "Joh…"
- "Yep."
- "Tsss…"
- "Ach ja..."
- "Evengoed klote."
- "Mag je wel zeggen."

Omissie

Een vaste lezer voelt zich tekort gedaan omdat in het voorgaande niet gerept wordt van het feit dat hij op het punt staat de trein naar Berlijn te nemen. Na een korte tussenstop te Parijs gaat het dan op naar Madagaskar. Het is maar dat u het weet.

Voor de zekerheid verklaar ik hierbij dan ook maar dat er in de omgeving nog sprake is van:
- een huisje in Tsjechië
- een stedentrip naar Liverpool
- een bos in de Ardennen (te koop, meen ik)
- iets met New York
- onthechting in de buurt van Laos (dacht ik)
- een kans in Barcelona
- iets dat niet doorging vanwege waterpokken
- familiebezoek in Zuid-Afrika
- een poging tot import van poncho’s uit Bolivia
- een vaste stek in Gent
- een geliefde in Middelburg
- schande die gesproken wordt vanwege een stel Canadezen die vandaag zijn geland en waarover het gerucht gaat dat de gastvrouw ze in een restaurantje in een Vinex-buurt laat eten in plaats van in onze prachtige historische binnenstad
- een negatief reisadvies voor Kenia
- een uitwedstrijd in Nicaragua - altijd lastig

Het een en ander heeft niet de pretentie van een volledig overzicht.

Kippendief

Die twee? Zitten in Paramaribo. Komt mooi uit, want dat kennisje, die nu voor vast in Wales schijnt te wonen, gaat ook. Kunnen ze lekker gaan fietsen in Nickerie. Daar zijn ze alle drie eigenlijk nog nooit echt geweest, maar Dinges was zo vriendelijk te zeggen waar ze goedkoop fietsen kunnen huren, want die komt er net vandaan. Nu bedenk ik me ineens dat ik kaartjes over heb want Die-en-die zit dan in Spanje. Dus het treft dat Zus-en-zo dan net terug is van de Antillen, want dan wil hij ze misschien wel hebben. Of anders m’n neefje. Tegen die tijd is ie klaar met zijn ontgroeningstrip door Australië en Indonesië. Als je ‘m nog wil zien moet je wel snel zijn, want de week daarop gaan ze met de hele familie naar Costa Rica, waar ze geïnvesteerd hebben in een strandtentje. Dat wordt trouwens gerund door die werkstudent die vorig jaar in het huis van Hoe-heet-ze-ook-alweer zat, toen die in Singapore was. Ach ja. Hoe-heet-ze-ook-alweer. Heb ik ook al tijden niet meer gezien…maar we hebben een afspraak, net als ze terug is uit Vietnam…wist je trouwens dat dat vrouwtje waar je zo leuk kon logeren tussen Paramaribo en Zanderij vermoord is door een kippendief?

Anna Karenina voor beginners

Er was een man op de radio die misschien tien minuten volpraatte van een uur. In die korte tijd wist hij twee keer te noemen dat hij een huis in Frankrijk heeft – waar het goed lezen schijnt te zijn en waar de lokale bevolking een voorbeeld van wereldburgerschap mag heten voor de benepen randstedeling waar hij het uiteindelijk toch allemaal voor doet. Ook vertelde hij dat hij Belangrijke dingen weet die wij niet weten. Dat komt dan weer door dat boeklezen ("Vijf-en-dertig keer Anna Karenina, meneer! Na vijftien keer kreeg ik het inzicht dat ze daar eens een film van moesten maken."), in combinatie met het vruchtbare en verlichtende contact met de plattelandsbevolking in zijn onbeduidende departement. En dat het zijn hogere doel is ons daarvan middels een liedje en een praatje kond te doen. Jammer genoeg paste het antwoord ten aanzien van zelfs maar de kleinste levensvraag niet in het programmakader of zo. Dat had het één en ander natuurlijk wel wat meer urgentie kunnen geven. Wij moesten het doen met de mededeling dat we de ziener aan het werk konden zien in diverse theaters in de buurt, waaronder Amersfoort en Dordrecht.