Geboorte van een subcultuur

Dat is het rare, denk ik, luisterend naar ‘Stoned Autopilot’ (minimal techno, want dat denkt zo lekker – en vandaar, waarschijnlijk). Als je er met je neus bovenop staat, heb je vaak helemaal niks in de gaten. Zo wordt nu wel gezegd dat wij in de Vrije Vloer het house-tijdperk hebben zien aanbreken. En inderdaad, bij nader inzien weet ik nog dat van-de-ene-op-de-andere-dag de DJ niet meer in een benauwd hokje achter glas stond, maar op het podium, achter een ouwe deur op schragen.

Ongeveer het enige wat ik er verder nog specifiek van weet, is dat op zeker moment twee vrij ordinair geklede meiden elk één van mijn handen pakten en die abrupt en zonder aanleiding op hun blote borsten legden. Daar moesten ze vreselijk om lachen en ik eigenlijk ook wel, al was het wat schaapachtig. Toen dacht ik natuurlijk wel iets van ‘nou, nou, de mensen worden ook steeds vrijpostiger en waar komt dat zo plots vandaan?'. Maar zelfs met de kennis van nu – om het eens populair te zeggen - kan ik niet beweren dat ik dit gebeuren juist op waarde heb geschat: wee-tjes bij de geboorte van een invloedrijke subcultuur.

PS. Een volgende keer zal ik misschien eens vertellen over de dag dat ik in Hongarije het IJzeren Gordijn aanzag voor het hekwerk van een schapenweide en zodoende precies een Historisch Moment miste.