vrijdag 26 februari 2010

Wachter

Van alle mogelijke rollen heeft die van Wachter mij gekozen. Dus ik wacht. Oppervlakkig beschouwd lijkt dat een passieve rol, maar het tegendeel is waar: wie wacht moet altijd overal op voorbereid zijn, omdat je volledig in het duister tast over vorm, wezen en herkomst van hetgeen je te wachten staat.
Wat is de beste conditie om wat je te wachten staat juist te doorgronden en ontvangen? Belezen? Onbevlekt? Van op de vuilnisbelt? Halfdood met slaapogen?
En hoe gaat hetgeen waarop gewacht wordt zich manifesteren? Als de kop van een artikel in de krant? (En zo ja: welke krant?) Als een bijzin uit de mond van de huisvriend van je aangetrouwde nicht? Als de liefde waar je bijna in verzuipt? Als de hele serie cijfers en letters in precies de juiste volgorde op je staatslot? De laatste tijd denk ik wel eens dat ik wacht op een keerpuntige e-mail, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik zojuist een iPhone heb aangeschaft.

Geen opmerkingen: