Morgen al!

Het seizoen voor oosterscheldekreeft opent. Morgen al! En hou je niet van oosterscheldekreeft, dan is er troost om de hoek, want op 3 april is het alweer Nationale Pannenkoekendag. En iedereen lust wel een pannenkoek.

Aanschouwelijk onderricht in mode

“Zie je ‘t nou? Zo’n jurkje is nooit burgerlijker dan ‘t meisje dat er in zit.”

Uitnodiging

Iemand ziet in mij een geschikte kandidaat voor toetreding tot “een verzamelplaats van gelijkgestemden, voor mensen die vooruit willen denken, èn doen.” Daar komen mensen die zich er van “bewust-ZIJN dat slechts positiviteit en vertrouwen de wereld om ons heen weer in positieve zin kan veranderen.”
Eén keer ontving ik een krankzinnigere uitnodiging: dat was toen ik werd gepolst om te spreken op een symposium over hoe we Europa kunnen behoeden voor een grieppandemie en wat te doen als die toch uitbreekt.

Je kunt er alleen naar raden

Met een woest gezicht verlaat de graatmagere vrouw de grotematenwinkel. Ze smijt de deur dicht, zo hard dat de ramen trillen.

Van je vrienden moet je ’t hebben

“Als je niet manisch bent, ben je eigenlijk best saai.”

Over lijken

Vroeger was ik verslaafd aan tv-detectives. Mannix, Ironside, Baretta, Starsky & Hutch, Hill Street Blues. Waarom, dat weet ik niet meer, maar na Miami Vice ben ik in één keer cold-turkey afgekickt. Een kleine twintig jaar later (met als excuus een fase van totale verzwakking) ben ik even plotseling terug bij af. CSI, NCSI, Bones, Numbers, Law & Order - Special Victims Unit en meer – het kan niet op. Dit is veranderd: lijken van toen waren nette, schone mensen met één of meer gaatjes in hun t-shirt – het leek eigenlijk meer alsof ze sliepen. Lijken van nu worden frontaal getoond in alle fases van verrotting en met de meest ondenkbare verminkingen. Er wordt ook volop in gewroet en gezaagd. Gisteren nog twee uitgedrukte ogen van binnen gezien. “It feels like popping grapes.” Zo leer je nog eens wat.