(Als er iemand in de buurt is met een fotocamera, dan kijk ik toevallig de andere kant op. Of ik loop precies uit ’t kader. Of iemand buigt zich net over me heen. Of er is ander ongerief, waardoor het allemaal niet optimaal op de gevoelige plaat komt. Niet erg. Want ik heb het portret dat Mig een jaar of 6, 7 geleden van mij schetste en dat is bij verre het meest treffende dat ooit van mij gemaakt is: Overdosis Frans. Het was kwijt en is teruggevonden. Ik ben dankbaar. Heb er ook wat van geleerd: pakken draag ik nooit meer.)
overdosis Frans
Puik pak
In ongemak
Gevecht
Battledressed!
Meer pak nodig
In strijd met dit wezen!
Gniffelt,
Giechelt bijna,
Brengt zijn hand
met een vliegbeweging
Naar zijn mond,
Hoofd schuin naar boven,
Een oksel laag,
Andere schouder hoog
Een trek aan zijn sigaret,
De hand door naar het hoofd,
Slagveld van rimpels
Waar ooit haar woedde.
Koffiedrinkend als een kameel
Verzwelgt het reuzenbrood,
Verslindt de reuzel die erbij hoort.
Een vormloze homp
Gemoedelijkheid,
Energie
En sympathie,
Besef van onvolmaaktheid
En beperkingen
Bevlogen,
Begaan,
Een gevaarlijke pot schaak
met het noodlot,
Het leven als een spel
Eenvoudige levensgenieter
In hart en nieren,
Uit overtuiging.
Een vrolijke siergeit,
Overlever, inspirator
Soms te typisch
Voor zijn omgeving
Onhandelbaar dichtbij:
Overdosis Frans
(Door: Michiel - léés die man)
woensdag 10 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Goeie vent!
Hij is ;-)
vorm èn vent!
Een reactie posten