woensdag 23 april 2008
Grenspaal
We dwalen af. Naar een grenspaal op de hei. Daar zitten een paar gaten in. Van kogels uit een Engels gevechtsvliegtuig, zegt mijn moeder. (Die beschikt over een gevoel voor dramatiek waar je U tegen zegt, want hoe zou ze dat kunnen weten, bedenk ik me nu.) Op deze mooie voorjaarsdag steek ik mijn vinger in één van die gaten en krijg ‘m niet meer los. Hevig ruk- en trekwerk volgt en er komt spuug en zelfs oorsmeer aan te pas. Of ik huil, dat weet ik eigenlijk niet meer. Op zeker moment zitten we gewoon weer op de fiets naar huis, ik met een zakdoek om mijn vinger geknoopt, en we zingen een liedje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Gatsie, oorsmeer! ;-))
In de withouten twijfelaar,waarin ik sliep met mijn zusje, zat in het paneel aan het hoofdeinde een groot gat, ook van een kogel uit de oorlog! Die moet rakelings over het hoofd van mijn vader of moeder zijn gescheerd, die ten tijde van WOII dat bed deelden.
Oorsmeer wordt erg onderschat. Wist je dat het absoluut en ongelogen een wondermiddel is als je gestoken wordt door bij of wesp? Pijn weg in seconden! Voorwaarde: gebruik je eigen productie.
En die twijfelaar: die hebben jullie als familie toch wel gekoesterd tot de dag van vandaag mag ik hopen? Of er op z'n minst een foto van gemaakt?
Die kogel, daar lag ik niet wakker van. Maar het gat had de vorm van een grote mot. Dat was pas echt griezelig!
De twijfelaar is verdwenen in het voorhenen. Geen greintje historisch besef, die familie van mij.
Dank voor de huismiddeltjestip mbt de helende werking van oorsmeer!
Een reactie posten