Nu is er sprake van dat Utrecht een stadsdichter aanstelt. Een geweldige job, lijkt me, die richting geeft aan bijna alles. Doelloos een beetje door de stad fietsen of in het café hangen? Neehee, de stadsdichter is aan het werk! Bovendien denk ik dat de stadsdichter een direct lijntje krijgt met brandweer en politie, om – als ooggetuige - heldendaden te bezingen of doden te betreuren. En dat lijkt mij wel wat. Ik zou dat ook goed kunnen, denk ik, want ik heb een behoorlijk sterke maag, zodat ik het allemaal van dichtbij zou kunnen bekijken en beschik toch ook over voldoende gevoel voor drama om het eea aanschouwelijk te maken. Komt nog bij dat ik mijn stadsdichterlijke klassiekers ken, waarvan ik - met Bob Dylan, dus ik ben in goed gezelschap - The Baltimore Fire of 1904 één van de mooiste vind:
"Fire, fire," I heard the cry,
from every breeze that passes by;
All the world was one sad cry of pity.
Strong men in anguish prayed,
and calling loud to heaven for aid,
While the fire in ruin was layin'
fair Baltimore, the beautiful city.
Maar het zal wel weer Ingmar Heytze worden.
zondag 5 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten