Het sprookje van Third Space

In De Volkskrant gelezen dat het café niet zomaar meer een kroeg is. Neenee, voortaan spreken wij van ‘third space’. En dat allemaal vanwege die Apple-gnoompjes die daar zijn gaan rondhangen omdat ze geen betrekking op kantoor (second space) kunnen vasthouden en thuis (first space) van eenzaamheid tegen de muur vliegen. Daar moest ook wat op verzonnen worden, dat spreekt. Je kunt toch maar moeilijk elke zondag je moeder bellen en zeggen dat je wéér de godganse dag in het café hebt gehangen.

De eenzaamheid drijft ze dus naar ‘third space’, waar ze dan autistisch naar hun schermpjes zitten te staren. En allen hopen en dromen wij dat er – misschien getriggerd door een listig gecomponeerd twitterbericht - plots een prins uit dat macbook tevoorschijn komt. Die kust ze dan op hun stoffige snuitjes, vult hun huizen (first space) met gezellig prinsengebabbel en maakt vanwege zijn prinselijke vermogendheid het werken op wat voor kantoor dan ook (second space) volstrekt overbodig. Kroegbazen schrappen hun complete third space-assortiment van de kaart - zoals daar zijn muntblaadjesthee en alle Amerikaanse koffievariaties.

En iedereen leeft nog lang en gelukkig. Behalve de uitvinder van de term third space, die alle overtollig geworden ‘free-wifi'-bordjes op pijnlijke wijze in zijn fourth space gestopt krijgt.