Het is mijn beroep en toch denk ik zelden na over het schrijven. Hoewel ik vermoedelijk de slechtste netwerker en verkoper van het westelijk halfrond ben, is het schrijven ooit mijn ticket naar zelfstandigheid geweest en heb ik er altijd goed van kunnen leven. Ik kan werkelijk niet zeggen dat het niet gewaardeerd wordt. En verder maak ik er niet veel van.
Een anoniem bestaan, dat wel, maar ik ambieer niet anders. Of misschien is het beter te zeggen: ambieerde niet anders. Want gisteren zag ik Dimitri Verhulst op televisie die, getooid in het rood-wit van Standard Luik, een geweldige Schrijver neerzette. De emotie raakte me als een hamerslag: was ik maar Dimitri Verhulst, Schrijver.
dinsdag 8 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten