EFCE: Gesublimeerde razernij

maandag 10 maart 2008

"Het is nooit persoonlijk",
bezwoer het mes het vlees.
Al was dat misschien goed bedoeld,
het bleek toch een schrale troost.

Anoniem zei: een schrale troost is geen gesublimeerde razernij (of wìst je dat al, toen je het schreef?); 10 maart 2008 om 21:45
EFCE zei: Ah, wel, nee, zo is het niet bedoeld! Het gaat ongeveer zo: ik heb iets meemaakt, waardoor ik echt (en dat is bij hoge uitzondering, moet je van me aannemen) in razernij ontstak. De eerste keer dat je dan je verhaal doet aan iemand, duurt dat nog een half uur en daarin volgt de ene krachtterm de andere op, de tweede keer duurt het nog een kwartier en wordt het al meer een zakelijk verslag, waarin misschien nog sporadisch woorden als verrader en rat voorkomen en eventueel nog een term als misselijke dwerg. De daaropvolgende keer volsta je met vijf minuten en besluit je met een droge waarschuwing ten aanzien van het karakter deze of gene. En zo gaat dat verder, tot hier dus, waar de razernij is samengepakt in tamelijk onschuldige, zelfs beschaafde woorden en er zelfs nog enige ruimte is voor de ‘visie’ van de tegenpartij. Al ben ik geen woordenboekenvreter: volgens mij mag je dan spreken van gesublimeerde razernij:-); 10 maart 2008 om 22:15
Anoniem zei: De 'tegenstelling': gesublimeerde razernij vs schrale troost, is dus - onbedoeld - een vondst. Ik dacht dat dat de pointe was! Goed gedaan, jochie!; 10 maart 2008 om 23:35
EFCE zei: Haha, dank je!; 11 maart 2008 om 08:57
EFCE zei: Haha, dank je!; 11 maart 2008 om 08:57