Zonder angst

Zo om de paar weken maakt ze haar eigen graf schoon. Ze wiedt het onkruid en tuttert wat rond de steen, waarop ruimte voor haar naam en kengetallen is uitgespaard. Als het kerkhof niet toevallig precies op de weg van haar huis naar de C1000 had gelegen, dan was ze – denk ik - om de paar maanden gegaan. Dat gebeurt allemaal zonder een spoor van angst en ook zonder een spoor van cynisme.