"De pijn viel reuze mee, het was gelukkig een verdwaalde kogel."
(De Kat, 1985)
vrijdag 19 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Standvastig in Wankelmoedigheid
Contact
Vragen, opmerkingen, commentaar? Mail: fransvanhoutADDhotmail.com
Dit blog telt wel meer dan 10.000 woorden. Terwijl jij aan één woord genoeg hebt.
AddThis
Twitter Updates
Blogarchief
-
▼
2007
(147)
-
▼
oktober
(58)
- De onopvallende cowboy
- Eerder Verworven Competentie
- Van geluk gesproken
- Videoconference
- Van top tot teen
- Kwestie van identiteit
- Nachttherapie
- Errors & Omissions
- Netwerk
- Schoon op
- Gat in de markt
- Brieven van God
- Bij de tijd
- Door de knieën
- Hoofdrekenen
- Het elftal
- Verstandige schoenen
- Pas op voor Corbijn-imitators
- Ingeburgerd
- Tegenvoeters
- Autoritaire opvoeding
- Het interview
- Doen we nog een flesje?
- Huisgemaakte regenboog
- Toch maar niet
- Logica in het verkeerde café
- Het damesgesprek
- Zelfbenoemd orakel zwijgt
- Opzichtig ongeluk
- De la
- Bij het stoplicht
- Schaapjes tellen
- Wederopstanding
- Waarom managers blije mensen zijn
- Welgemeend advies
- Frontnieuws
- Vraag voor onderweg
- Een goede gelegenheid
- Straatpraat (2)
- De ijdelheid voorbij
- In het voorbijgaan
- Het filmfestival
- Gedroomd geheugen
- Straatpraat
- En dan ga ik dus vloeken
- Gent: l'heure bleu
- Zakeneten is gewoon werk
- Werelds
- Waarom het OV gemeden dient te worden
- Dit zijn Hepkoes
- Ardet Nec Consumitur
- De lekkerste frieten
- Dat was vout
- Ohh. Origineel!
- Het Mosselkantoor
- De stresstest
- Een klein succesje
- Na zo'n weekend
-
▼
oktober
(58)
Veel voor weinig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten