vrijdag 19 oktober 2007
Toch maar niet
Hier had vandaag een stukje moeten staan met als titel 'Koortsdag'. Maar halverwege het schrijven, moest ik er zelf al bijna een beetje om huilen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Standvastig in Wankelmoedigheid
Contact
Vragen, opmerkingen, commentaar? Mail: fransvanhoutADDhotmail.com
Dit blog telt wel meer dan 10.000 woorden. Terwijl jij aan één woord genoeg hebt.
AddThis
Twitter Updates
Blogarchief
-
▼
2007
(147)
-
▼
oktober
(58)
- De onopvallende cowboy
- Eerder Verworven Competentie
- Van geluk gesproken
- Videoconference
- Van top tot teen
- Kwestie van identiteit
- Nachttherapie
- Errors & Omissions
- Netwerk
- Schoon op
- Gat in de markt
- Brieven van God
- Bij de tijd
- Door de knieën
- Hoofdrekenen
- Het elftal
- Verstandige schoenen
- Pas op voor Corbijn-imitators
- Ingeburgerd
- Tegenvoeters
- Autoritaire opvoeding
- Het interview
- Doen we nog een flesje?
- Huisgemaakte regenboog
- Toch maar niet
- Logica in het verkeerde café
- Het damesgesprek
- Zelfbenoemd orakel zwijgt
- Opzichtig ongeluk
- De la
- Bij het stoplicht
- Schaapjes tellen
- Wederopstanding
- Waarom managers blije mensen zijn
- Welgemeend advies
- Frontnieuws
- Vraag voor onderweg
- Een goede gelegenheid
- Straatpraat (2)
- De ijdelheid voorbij
- In het voorbijgaan
- Het filmfestival
- Gedroomd geheugen
- Straatpraat
- En dan ga ik dus vloeken
- Gent: l'heure bleu
- Zakeneten is gewoon werk
- Werelds
- Waarom het OV gemeden dient te worden
- Dit zijn Hepkoes
- Ardet Nec Consumitur
- De lekkerste frieten
- Dat was vout
- Ohh. Origineel!
- Het Mosselkantoor
- De stresstest
- Een klein succesje
- Na zo'n weekend
-
▼
oktober
(58)
Veel voor weinig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten