woensdag 31 oktober 2007
Van geluk gesproken
Uit mijn dode hoek duikt een bloedmooi meisje op. We missen elkaar maar nét. Ze knikt en lacht en ik knik terug en grijns een beetje. Heel even zijn we samen gelukkig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten